Over mij
Hoi!
Mijn naam is Marieke Damman (1975). Ik woon samen met mijn man en onze twee dochters (2008 en 2010) in Nijmegen.
In 1997 ben ik afgestudeerd aan de PABO als leerkracht basisonderwijs. Aansluitend heb ik de opleiding tot remedial teacher gevolgd. Sinds 1998 ben ik werkzaam in het basisonderwijs waar ik met zeer veel liefde en plezier met (groepen) kinderen heb gewerkt.
Ik heb zelf mijn hele leven ervaren dat de omgeving waarin ik leefde en werkte heel bepalend was voor hoe ik me voelde en hoe ik functioneerde. Was er ruimte voor verbinding, voor ontwikkeling in eigen tempo, voor balans tussen werken en ontspanning en lol dan kwam ik tot bloei en kon ik mijn kwaliteiten volop inzetten.
Was dat er niet of niet voldoende dan had dat zeer veel impact. Het heeft mij enorm veel inzicht gegeven toen ik ontdekte dat ik gevoeliger dan gemiddeld ben voor wat er op me afkomt uit mijn omgeving en dat ik dingen diepgaander verwerk. En dat daar een naam voor is: hoogsensitiviteit. Tegelijk vind ik het belangrijk daar niet alles aan op te hangen. Het is één van vele eigenschappen en natuurlijk zijn er nog veel andere ervaringen die van invloed zijn op hoe mensen zich ontwikkelen.
Nieuwsgierig en op zoek naar meer kennis en ervaring om goed om te gaan met dingen die ik bij mezelf, mijn kinderen en leerlingen tegenkwam volgde ik naast mijn werk diverse cursussen en opleidingen op het gebied van kindercoaching, systemisch werk, regulatie van emoties, stress en spanning, psychologie en hoogsensitiviteit, pedagogische natuurcoaching, de impact van ervaringen tijdens de zwangerschap, geboorte en babytijd, omgaan en loslaten van kleine trauma’s middels EFT, talentbevordering, het coachen van ouders, NLP en het vergroten van veerkracht en zelfvertrouwen. Mijn grootste lessen leerde ik echter van en door mijn eigen kinderen en van de manier waarop ik zelf stappen ging zetten om dàt te gaan doen wat het meest bij mij past en waar ik het meest blij van word.
Na een flinke tijd moed verzamelen, wikken en wegen, besloot ik in 2017 mijn vaste baan in het onderwijs op te zeggen en de sprong te wagen naar mijn eigen praktijk. Dit combineer ik nu met één dag werken in het basisonderwijs. Voor mij op dit moment ’the best of both worlds…’
Waarom de naam VIER! zo bij mij past…
VIER!
Je bent helemaal goed zoals je bent…en we hebben allemaal onze uitdagingen. Vertrekpunt is altijd: bewust worden van je mooie eigenschappen en kwaliteiten en het VIER!en van de stapjes die vooruit worden gezet.
Ik ben er van overtuigd dat we pas echt kunnen groeien als we ons veilig en erkend voelen. Opgroeien in een positieve steunende omgeving heeft een zeer grote invloed op hoe iemand zich ontwikkelt. . Humor en genieten vind ik heel erg belangrijk.
4
Iedereen heeft een comfortzone, een leerzone en een paniekzone. Gevoelige mensen hebben een relatief kleinere leerzone. Ze schieten dus wat sneller de paniekzone in. Op een schaal van 1-10 is 4 (40% van je kunnen) voor deze groep mensen het randje van hun comfortzone en hun leerzone. De plek dus waar je in beweging komt, nieuwe dingen gaat doen of leren, zonder teveel overweldigd te worden en over je eigen grenzen te gaan. Dat is waar ik wil begeleiden, zodat kinderen en ouders niet dingen die wel belangrijk zijn uit de weg gaan uit angst voor overweldiging. Maar ook niet zichzelf gaan pushen om dingen te doen die teveel spanning opleveren (“ik pas me maar aan aan verwachtingen en normen want dan zien anderen mij niet als zwak of anders”) met als gevolg dat mensen geen idee hebben van de spanning die het oproept en de grenzen die je overschrijdt.
Het is zo essentieel om te leren voelen waar je grens ligt, waar spanning ontstaat, waar je wat meer tijd voor mag nemen, of kleinere stapjes mag zetten, of je iets alleen kunt of waar je wat hulp bij nodig hebt, want juist vanuit daar ontstaat de mogelijkheid tot het volledig benutten van je mogelijkheden. Met respect voor eigen grenzen uitdagingen aangaan legt een enorme basis voor zelfvertrouwen en eigenwaarde.
Fier!
En vier klinkt als fier. Jezelf durven laten zien zoals je bent, kwetsbaar en moedig durven zijn. Hobbels die je tegenkomt aan durven kijken en pakken, er hulp bij durven vragen, keuzes durven maken in wat bij jou past, juist op moeilijke momenten jezelf bemoedigen, dat zorgt voor een blijvend fier/ trots gevoel.